Bugün uzunca bir süre elektrikler kesildi, meğer hayatımızda ne kadar büyük bir yeri varmış elektriğin, sabah uyandık elektrik yok, ocağın çakmağı bile çalışmıyor geçtim televizyonu, bilgisayarı.
Ses takıntım yüzünden yemek bile yiyemedim bu sessizlikte herkesin ağzından çıkan sesi duyup delireceğim diye tek başıma kahvaltı yapmaya karar verdim resmen.
Eskiden insanlar nasıl yaşıyorlarmış elektriksiz, düşünün koca sarayda insanlar boş boş oturuyormuş bütün gün; eh onlar entrika yapmasında biz mi yapalım? Biz ışık olmadan önümüzü göremezken eskiler gaz lambasında oyalar yapıyorlarmış.
Daha mı çok kitap okuyorlarmış daha mı kültürlüymüş insanlar eskiden?
Bazen ütopik düşüncelerime engel olamıyorum bir sabah uyanıyormuşuz cep telefonu diye bir şey yok çat diye hayatımızdan silinmiş, kaç kişi delirirdi acaba? Iphone'umu çaldırmasaydım o deliler arasına bende girerdim ama şimdi girmem çünkü; Cep telefonumu gün içinde elime 1 kez alıyorum o da yatarken bakmak için biri aramışmı diye, o kadar umrumda değil.
Bir düşünün internetin gittiğini bir evde üç kardeş oturup şu an üç ayrı bilgisayardan takılıyoruz ve üçümüzde birbirimizden haberdar değiliz. Ben gribim mesela şu an nasılsın abla diye sormazlar bile, herkes kendi küçük sanal dünyasında takılıyor.
Bazen diyorum yanlış zamanda doğmuşum.
seni bilmem ama kesinlikle ben geç gelmişim dünyaya... elektrik yokken ne kadar zor zaman geçtiğini düşünürsek, eskiye göre ömrümüz çok kısa bence.
YanıtlaSilçok çok kısa... hiçbirşey için yetmiyor.
Silya sen bu temayı nası bu hale soktun dolu sorunu vardı tarih başta aaaaa:D boynuz kulağı kesiyo olmaz ki aamaaaa:(
YanıtlaSilBir de keşke olmasa bu dediklerin keşke..
Ahahaha ben bişi yapmadım, her şey kendiliğinden oldu :F
Silya de get yanıtla bilem varımış vallahi bozuktu ya napsam düzelmedi bende diyorum ühüü:'(
Sileskisinden kalan şeyler bunlar yanıtla falan :)
SilBen yıllarca susarım ama; yeri geldiğinde de
YanıtlaSil"Kelimeler Dünyası"ndan bir kelime edersem eğer, açlık, suszluk ve şavaşmaktan bitap düşmüş, sersefil olmuş sevda ordularının kademe kademe her erinden kumandanlarına kadar, bütün neferlerine açlığını ve susuzluğunu giderebilecek bir abı hayatı onlara sunabilecek bir kurgu ve kurgulanma içindeyim. Şair değilim yazarım. Ressam değilim çizerim. Ben bir şuur haliyim. Suskunluğum ezelden ebede kodlanmış "Kelimeler Dünyasının" bir neferiyim.