Yalnız mıyım?

Keşke çoçukluğumuzda ki gibi olsa her şey, okul çantasıni atar atmaz bahçeye koşsak arkadaşlarımızın yanına, keşke ailelerimiz çağırana kadar çişimizi tutmak pahasına bile olsa bırakmasak arkadaşlarımızı, keşke tek derdimiz dügmelerine basinca silgi falan çıkan kalem kutusu olsa, keşke arkadaşlarımızla aramız oyunlar yüzünden bozulsa..

Büyümek için heyecan duyduğum o günlere bakıyorum bir de şimdiye bakıyorum.. Keşke hiç büyümeseydim, keşke sorumluluklarımız olmasaydı...

Keşke sabah arkadaşlarım kapıya gelip elmyraaaaaa hadi karda oynayalım deselerdi....