Bir of desem kimse duymaz ama yinede OFFFF!

Bugün ayrı bir sıkkınım, ayrı bir mutsuzum.. Gece gördüğüm rüyanın etkisinden saatler geçmesine rağmen hala kurtulamadım, ayrılıklar ve aldatmalar ile kafayı bozmuş durumdayım..

Bayılıyorum ben ya hayatımı karman çorman etmeye,canım sıkıldıkça hayatımda bir milat açıyorum.. Şimdide kendi evimi kapatıp, tüm eşyalarımı evde bırakıp özel olanları alıp ana ocağına dönmüş bulunuyorum..

Muhteşem bir şey işten eve dönünce yemek var, inanır mısınız ev o kadar sıcakki tshirt ile oturuyorum hatta sıcaktan uyuyamıyorum, temizlik yapmak zorunda değilim ve ayaklarıma bir şeyler batmıyor evde yürürken, dolapta kola var, nutella var süt bile var bu muhteşem bir şey..

Yenilmedim hayata sadece mantıklı düşündüm ve geri döndüm, evli değilim, ciddi bir ilişkim yok, gençlik hevesi olan yalnız yaşayacağım kafasınıda üstümden attım neden aileme hasret yaşıyorum, bunu düşündüm ve evime geri döndüm..

Şimdi kelimeler dökülürken beynimden moral bozukluğuma bir mana bulabiliyorum aslında, sanırım o evden ayrılmak beni bu derece üzdü.. Çünkü çorba oldum karıştım..

Eşyaları toplarken Special K ile ilk uyuduğumuz (tırnak içinde) da kullandığımız çarşaflar, beraber izlediğimiz fimlerin kapları, bana aldığı doğum günü hediyesi sigara kutusu, bay nankörün bana yazdığı mektup hatta avalon prensi ile içtiğimiz şarap şişesi...hepsi hepsi tek tek ellerimden ayrılıp, son bir bakış atılıp kutulara ya da çöpe gittiler.. nevresimleri onları evde bıraktım.. nankörün yazdığı mektuba kıyamadım sanırım bir tek...

Bütün anıları orda burada yakalayınca hepsinin karışımından bir rüya gördüm...ve bu beni mahvetti...

Kendime gelemiyorum... lanet ediyorum bu dünyadan... kirliliğinden ve anılarından...

keşke keşke çip taksak bu sikik beyinlerimize ve anıları silebilsek oldukları yerden...

hayat daha yaşanılası olur muydu?