Vedalar zordur, sıkıcıdıdır ve acıtır... Giden gider, kalan kalır.. Bazen giden için zordur terk etmek. Bazen kalan için zordur beklemek.
Eğer kalıyorsanız siz bir yerde gidenin arkasından bakakalırsınız. Gözünüzün önünden kaybolana kadar her hareketini izlerseniz canınız acır acır acır...
Hele engel olamadığınız durumlarda canınızın yanması sesssiz çığlıklara ve gece kabuslarına dönüşür..
Söylemek istediğiniz bir çok şey kalır aklınızda ,yer kemirir bedeninizi..
Yine de vedaların en acıtanı ucunda ölüm olanlardır...
Geriye dönüş yoktur ve elinizde kalan tek şey anılarınızdır...
Sonunda ölüm olmasın yeter ki, beklemeye değer sevilen yürekten:')
YanıtlaSilkesinlikle katılıyorum.
YanıtlaSilELmyra buralarda ol, yaz sık sık...
Seni beklemek gerçekten üzüyor olsada beni, geleceğini bilmek, daha çok sevindiriyor. Aynı bu hamile olup ta doğacak çocuğunuzu beklemek gibi onun doğmasını beklemek bazen sıkıntılı oluyor bazen tepki veriyor seviniyorsun sonra işte o an yani kavuş ma anı geldiğinde canın yanmasına aldırış etmeden gelişini görmek ve sesini duymak bir anneyi nasıl mutlu ediyorsa sevindiriyorsa senin gelmende benim için öyle bişiy ben hamile kalamam ama hisslerim böyle ben bunu hissediyorum nasıl olsa geleceksin bir bebek kadar temiz ve narin :)) Ozaman bende mutluların mutlusu olcağım emin ol.
YanıtlaSilbekleniyor ve özleniyorsun... değerlisin elmyra.....
YanıtlaSil